У гэтым відэа прадстаўлены вершаваны тэкст Аляксандра Баля пад назвай "Цень пажылога чалавека". Паэт апісвае свае трывогі і страхі, звязаныя з з'яўленнем цені пажылога чалавека, якая стала яго пастаянным спадарожнікам. Цень уяўляецца як нешта пацертае і скажонае, выклікаючы ў аўтара пачуццё неспакою і ўгнетвання. Ён адзначае, што цень праяўляецца ў розных формах і месцах, ствараючы атмасферу трывогі і нявызначанасці. У вершы таксама закранаюцца тэмы часу і непазбежнасці, што ўзмацняе эмацыйную нагрузку твора. Аўтар выказвае глыбокія перажыванні, звязаныя з гэтай ценю, і ўсведамляе, што пазбавіцца ад яе немагчыма.