У відэа прадстаўлены верш, прысвечаны каханню і расстанню, напісаны ў 1912 годзе. У ім аўтар апісвае, як зорка Венера стала сімвалам яго пачуццяў і ўспамінаў аб каханай. Галоўны герой згадвае, як з таго моманту, калі ён сустрэўся з каханай, пачаў уважліва глядзець на ночнае неба і шукаць зорку. Ён адчувае моцную любоў, але разумее, што ім трэба разстацца. У вершы выказваецца туга па каханні і надзея на тое, што нават у далёкім краю, глядзячы на зорку, яны змогуць злучыць свае погляды. Тэма расстання і памяці пра каханне з'яўляецца цэнтральнай у творы.