Стагнацыя эканомікі ўяўляе сабой доўгі перыяд стагнацыі, які характарызуецца нізкімі тэмпамі росту валавога ўнутранага прадукту (ВУП), высокай беспрацоўем і зніжэннем дзелавой актыўнасці. У ўмовах стагнацыі назіраецца адсутнасць інавацый і тэхналагічнага прагрэсу, што можа прывесці да стагфляцыі — спалучэнню эканамічнага застою і інфляцыі. Асноўнымі прычынамі стагнацыі з'яўляюцца неэфектыўная эканамічная палітыка, устарэлая структура эканомікі, палітычная нестабільнасць, доўгія структурныя крызісы, высокая бюракратыя і непрыяцельная знешнеэканамічная кан'юнктура. Наступствы стагнацыі ўключаюць зніжэнне ўзроўню жыцця, пагаршэнне інвестыцыйнага клімату, уцечку мозгаў і капіталу, а таксама сацыяльную напружанасць. Стагнацыя ўяўляе сабой сур'ёзную пагрозу для канкурэнтаздольнасці краіны на сусветным рынку і патрабуе правядзення структурных рэформаў для яе пераадолення.