Дзеніс, усвядоміўшы патэнцыял бетону ў эпоху папулярнасці лофта, інвеставаў каля 50 тысяч долараў у пераабсталяванне старага вытворчасці для стварэння ўмывальнікаў, кашпо, лаўкаў і пліткі. Аднак яго бізнес сутыкнуўся з сур'ёзнай праблемай, калі ўсё абсталяванне і прадукцыя згарэлі ў пажары. Замест таго каб здацца, Дзеніс аднавіў вытворчасць з нуля і працягнуў сваю дзейнасць. У рэпартажы разглядаецца цяперашняе стан бізнесу, які пачынаўся з простых бетонамяшалкаў і фанерных формаў.