Рэзідэнтуры КГБ былі замежнымі падраздзяленнямі Першага галоўнага ўпраўлення КГБ СССР, прызначанымі для знешняй разведкі. Асноўныя функцыі гэтых рэзідэнтур ўключалі збор сакрэтнай інфармацыі, правядзенне контрразведвальных аперацый і кіраванне агентурнымі сеткамі. Существавалі два тыпы рэзідэнтур: легальныя, якія дзейнічалі пад прыкрыццём дыпламатычных місій, і нелегальныя, якія працавалі аўтаномна. У 1980-х гадах структура рэзідэнтуры ўключала рэзідэнта, яго намеснікаў па розных напрамках і тэхнічны персанал. Рэзідэнт меў значныя паўнамоцтвы і адказваў за арганізацыю ўсіх аперацый у сваёй зоне адказнасці. Крупныя рэзідэнтуры, такія як у Вашынгтоне, мелі статус Галоўных і каардынавалі дзейнасць іншых рэзідэнтур у краіне.