Ў цёмным лесе рэчка сцюдзёная, Над ракой вярба нахілёная. Неба, як абрус над палеткамі, Расквечаны зорамі-кветкамі. Прыпеў: Зоркі падаюць, ляцяць, не злічыць, іх не стрымаць, На палі, на сенажаць ды на ўзгоркі. Буду я іх сабіраць, каб табе падараваць. Зоркі падаюць, ляцяць, зоры-зоркі. Мне з табою ночка кароткая, Вадзіца ў крыніцы салодкая, Туман над сцяжынай кудзеляю, Мы з табою будзем нядзеляю. --- музыка Л.Захлеўны, словы Л.Пранчак Глядзiце таксама: https://www.youtube.com/watch?v=vrF4vfFv5Do