Дзе заходзiць сонца над маёй Радзiмай У галубое неба Вежа ўзнялась. Над зялёным лесам, нiбы ветразь у моры Белым аксамiтам вабiць к сабе нас. Помнiць Белавежжа ворагаў навалу. Дрэвы, як i людзi, носяць сляды ран. Пушча ўкрывала, Пушча памагала Воiнам савецкiм, атрадам партызан. А навокал вежы – як акiнуць вокам Пушчы белавежскiя лясы. Край ты мой любiмы, родная старонка Подыхам мядовым пахнуць верасы. Край ты мой любiмы, родная старонка Подыхам мядовым пахнуць верасы. Ранiцай з усходу сонейка заззяе, Зайграе Пушча ўсёй сваёй красой. Сосны векавыя зноў стаяць сцяною Залячыўшы раны залатой смалой. А навокал вежы – як акiнуць вокам Пушчы белавежскiя лясы. Край ты мой любiмы, родная старонка Подыхам мядовым пахнуць верасы. А навокал вежы – як акiнуць вокам Пушчы белавежскiя лясы. Край ты мой любiмы, родная старонка Подыхам мядовым пахнуць верасы. Край ты мой любiмы, родная старонка Подыхам мядовым пахнуць верасы. Музыка: Леанiд Захлеўны Словы: А. Ульяновіч Выкарыстаны відэаматэрыял з каналаў:Телеканал Беларусь 24, Theofil #виаверасы