00:00:00 Канцэртная ўверцюра "Зімовая казка" 00:13:31 Антракт для II-й дзеі оперы "Карманьёл" 00:16:54 Галіна Сакольнік - "Вілія", словы А.Міцкевіч, пераклад С.Немагай 00:21:00 Уверцюра да оперы "Галька" 00:29:40 Алена Золава - "Ой, бярозка міла", словы Я.Чачот, пераклад У.Мархель 00:31:42 Уверцюра да аперэты "Чарадзейная вада" 00:39:17 Галіна Сакольнік - "Ах, далёка замуж", словы Я.Чачот, пераклад У.Дубоўка 00:42:29 Мазурка з оперы "Зачараваны двор" --- Сімфанічны аркестр Белтэлерадыёкампаніі, галоўны дырыжор Аляксандр Высоцкі --- Станіслаў Манюшка - кампазітар і дырыжор опер, сімфанічных аркестраў і хораў, педагог. Нарадзіўся 5 мая 1819 года ў маёнтку Убель пад Мінскам. Першапачатковую музычную адукацыю Станіслаў атрымаў ад маці, якая вучылася пад кіраўніцтвам вядомага мінскага музыканта і кампазітара Францішка Карафы-Корбута. Калі прыйшоў час вучобы хлопчыка, сям'я пераехала ў Мінск, дзе Станіслаў Манюшка пачаў займацца музыкай пад кіраўніцтвам дырыжора і цудоўнага музычнага педагога Дамініка Стэфановіча. У 1840 годзе, завяршыўшы адукацыю, кампазітар пераехаў у Вільню, дзе ажаніўся з Аляксандрай Мюлер. Там ён служыў арганістам у касцёле святых Іаанаў, акрамя таго, Манюшка даваў урокі фартэпіяна і кампазіцыі. У віленскі перыяд кампазітар стварыў большую частку вакальных твораў на сюжэты і тэксты беларускіх народных песень, перакладзеных на польскую мову Янам Чачотам, Уладзіславам Сыракомляй, Адамам Міцкевічам і іншымі выдатнымі паэтамі, якія аб'яднаў у серыю зборнікаў пад агульнай назвай "Хатні песеньнік". Рамансы і песні Станіслава Манюшкі фактычна змянілі бытавы і канцэртны фон Беларусі і Польшчы, да гэтага часу арыентаваны на італьянскія, французскія і нямецкія музычныя творы. У 1858 годзе Станіслаў Манюшка развітаўся з Беларуссю і пераехаў у Варшаву. Ён стаў дырыжорам і дырэктарам "Тэатра Велькі" (Вялікага тэатра), на сцэне якога паставіў шэраг сваіх опер. У цэлым кампазітар стварыў 20 опер і аперэт, 3 балета, два рэквіумы, сотні песень, у тым ліку "Паходную песню літвінаў" на словы Уладзіслава Сыракомлі. З 1864 года і да апошніх дзён жыцця Манюшка быў прафесарам Музычнага інстытута ў Варшаве. У гэтым жа годзе апошні раз Манюшка наведаў Мінск, калі ўжо быў вядомым і паважаным кампазітарам. Памёр Станіслаў Манюшка ў 1872 годзе.