Олдавы рокер ня стрыгся гадамі, вузкіх джынсаў не здымаў, Верны застаўся модзе юнацтва, на век злаваўся нездарма. Чэрап на спражцы, мары, што спрахлі, дый было няшмат тых мар. У скуранцы рванай – грошык ламаны, дапатопны экзэмпляр. Просты герой пары старой, замалады, каб паміраць. Просты герой пары старой – ён жару яшчэ дасьць. Марыў раней ён пра «Харлей», бо на «Яве» езьдзіў сам. Мяняў ня часта сяброў і запчасткі, верны быў старым часам. Цяпер ён апошні герой рок'н'ролу, рэшта сядзіць, або хто дзе. Ў іх дзеці і жонкі, яны за пярсьцёнкі прадалі душу папсе. Спартовыя тачкі, ў банку заначкі, тэнісны абанемент. Гальштукі носяць, ходзяць у офіс... (Хай бізнэсмэн, абы ня мент.) Олдавы рокер сядае на моцік, каб паказаць яшчэ раз стыль. Проста на трасу гоніць адразу, абы падáлей адгатыль. Сьлёз поўныя вочы, мкне на крылах ночы, слоў у ветры не чуваць. Хуткасьць пад трыста ў матацыкліста – такія, як ён, не тармазяць. Просты герой пары старой, замалады, каб паміраць. Просты герой пары старой – ён жару больш ня дасьць.