Чытае Андрэй Каляда. Кніга трэцяя - На ростанях. Частка першая - Верхань. Раздзел XXII - XXVII Андрэй выблытваецца з непрыемнай справы, якая пагражала катаргай, дзякуючы сялянскай петыцыі. Андрэя апускаюць і пераводзяць на супрацьлеглы краі Беларусі, у сяло Верхань. На гэты раз ён дзеліць абавязкі з яшчэ адным настаўнікам. Сельскую інтэлігенцыю Андрэй не дае, але ўсё ж наносіць візіт мясцоваму святару, айцу Уладзіміру Малевічу. Сярод дзяўчынак самай здольнай аказваецца Ліда Мураўская, дачка ўдавы, якая жыла на хутары пад Верханню. На прыгожую Ліду заглядвауцца і сам настаўнік. Увесну 1906 гады ў Расіі ствараецца першая Дзяржаўная дума. На канікулы Андрэй застаецца ў Верхані. Напарнік знаёміць яго з удавой Антанінай Міхайлаўнай Мураўскай. Лабановіч задумвае стварыць арганізацыю сельскіх настаўнікаў. Ліда ўсё больш падабаецца Андрэю, ды і дзяўчынка цягнецца да настаўніка. Лабановіч адпраўляецца на «маёўку» у Мікуцічы. Сябры засноўваюць рэвалюцыйны настаўніцкі саюз і складаюць пастанову, у якой апісваецца іх будучая рэвалюцыйная дзейнасць. Цяпер настаўнікі, якія падпісалі пратакол, у небяспецы. Лабановіч вяртаецца ў Верхань. Турсевіч палохаецца за сваю будучыню і з'яжджае. Праз некаторы час Андрэй атрымлівае пакет з загадам аб звальненні. Перад ад'ездам Лабановіч заходзіць развітацца з Лідай, але тая сустракае яго холадна — бяздомны і беспрацоўны Лабановіч ёй не патрэбны. XXII - 00:00:00 - Пасля такіх спрэчак сябры адчулі, XXIII - 00:15:58 - Турсевіч доўга не выпускаў рукі Лабановіча. XXIV - 00:29:29 - Сонца зайшло. Лёгкі вечаровы змрок засцілаў нізіны... XXV - 00:42:38 - Нягледзячы на позні час, у кватэры Садовіча гарэла лямпа. XXVI - 00:54:10 - Акуля на скорую руку прыгатавала настаўнікам снеданне, XXVII - 01:13:40 - Лабановіч крыху іначай уяўляў сабе сход.