Дзе твой народ? Ужо моцна апоўдні, вяртаючыся з далёкай прагулкі, Руневіч сустрэў на вуліцы земляка. Незнаёмага. Было гэтаму чалавеку на выгляд за трыццаць. Гэткі русы, даволі прыемны, з рудаватым шчаціннем на шчоках. Усё яшчэ ў польскай форме, з зялёнай павязкай на левым рукаве. Старая кепка не вязалася з мундзірам і штанамі ў шчодрых латах, а тым больш - з размачаленымі, цёртымі ды перацёртымі абмоткамі, якімі не вельмі спрытна абгорнутыя былі худыя ікры. Чытае Андрэй Каляда.